In het Almeerse Weerwatergebied kruisen kabels en leidingen verschillende locaties waar SAA werkt aan de weguitbreiding van de A6. Deze kabels en leidingen vielen onder verantwoordelijkheid van verschillende netbeheerders en stakeholders. Zij werkten samen aan een één planning.
Dit pakte positief uit voor de omgeving, zo ondervonden omwonenden en bedrijven minder overlast doordat de verschillende partijen hun planning op elkaar afstemden. Omwonenden ondervonden hierdoor maar één keer hinder in plaats van meerdere keren. Toen één van de partijen op het laatste moment aangaf toch niet aan deze gezamenlijke planning te willen meewerken, omdat die afweek van het oorspronkelijke contract, was dat een grote tegenvaller voor ons en de andere partijen.
Arduin: "De samenwerking slaagde doordat iedere partij een stapje extra deed. Dat bleek bijvoorbeeld uit het schikken van één van de partijen in een andere werkvolgorde dan oorspronkelijk in het contract was voorgeschreven."
Wat nu te doen?
Om te zorgen dat ons oorspronkelijke plan om de omgeving minder overlast te bezorgen toch nog zou kunnen doorgaan, nodigden we alle partijen uit om met elkaar in gesprek te gaan en kijken hoe we toch samen de oorspronkelijke planning konden aanhouden. Het gezegde ‘onbekend maakt onbemind’ inspireerde ons hiervoor. We wilden die ene partij, die wilde afhaken, graag overtuigen dat een gezamenlijke aanpak toch meer voordelen dan nadelen opleverde. Ook al vroeg het gezamenlijk optrekken misschien om meer flexibiliteit en week het af van de oorspronkelijke planning, de omgeving zou er blij mee zijn. En dat droeg weer bij aan een positief imago voor alle betrokkenen. Vooral dat laatste argument trok die ene partij over de streep. Doordat alle partijen het voordeel van de samenwerking inzagen kon de klus beginnen.
