Als een weg wordt verbreed dan heeft dat ook gevolgen voor een spoor dat de weg kruist. De spoorbrug in knooppunt Muiderberg moest worden verlengd omdat de A1 daar werd verbreed. Dat betekende dat SAA werkte aan de nieuwe spoorbrug en ProRail aan de rails. In afstemming met betrokken stakeholders, ProRail en NS, werd een treinvrije periode tijdens een weekend gepland. Treinverkeer op het traject Amsterdam en Almere was tijdens dat hele weekend niet mogelijk.
Hans Ruijter: "Pas als je te maken hebt met tegenslagen wordt de samenwerking echt op de proef gesteld. Die tegenslag hebben we gehad, maar dit heeft de samenwerking eerder versterkt."
Ondanks alle goede voorbereidingen en afstemming bleek dat de vooraf geplande tijd – een weekend – niet genoeg was om al het werk af te krijgen. Toen op zondagmiddag bleek dat de werkzaamheden niet voor de ochtendspits op maandagmorgen gereed zouden zijn, was dat een grote tegenvaller. Niet alleen voor ProRail en ons maar ook voor NS en de reizigers.
Met man en macht
Samen met ProRail en de aannemer werkten we met man en macht om te zorgen dat de werkzaamheden zo snel mogelijk afgerond werden. De treinen moesten weer gaan rijden. In de tussentijd zette NS bussen in en adviseerde reizigers op sommige routes om een andere route te kiezen. Niet de schuldvraag stond centraal, maar het zoeken naar een oplossing om de overlast voor reizigers zoveel mogelijk te beperken. We trokken ook samen op in de woordvoering en lieten ons niet uitspelen door vroegtijdig in te gaan op de oorzaak.
Toen de treinen in de loop van dinsdag weer gingen rijden, gingen we met elkaar om tafel om te kijken wat er nu precies mis was gegaan. Het was een open gesprek waarbij niemand zijn kaarten voor de borst hield. We waren het met elkaar eens dat een treinvrije periode niet nog een keer mocht uitlopen, zeker niet op een maandagochtend in de spits. Omdat ook de aannemer heel constructief meewerkte in de evaluatie besloten we hem een voorwaardelijke boete op te leggen. Dit vanuit de gedachte dat wij hiermee ons vertrouwen uitspraken dat het niet nog een keer zou gebeuren.
Ligtering: "Dat de opdrachtgever bereid was zijn nek voor ons uit te steken betekende voor mij veel meer dan het opleggen van de voorwaardelijke boete. Ik voelde me persoonlijk aangesproken en wilde hem dan ook niet teleurstellen."
Inmiddels is er geen uitloop van treinvrije periodes meer geweest. Bij elke volgende treinvrije periode ging de projectdirecteur van de aannemer langs bij de werkzaamheden en berichtte zijn counterpart van SAA persoonlijk over de voortgang.
